Heb je iets aan onze informatie en/of ons reisverslag gehad, ga je zelf naar Egypte, heb je nog tips etc. We zouden het leuk vinden indien je ons laat weten dat je hier was, door een berichtje te schrijven in het gastenboek. De foto's van onze reis kun je bekijken in het foto-album.
Welkom op de Egypte reispagina van Anita en Rob.
Bij de voorbereiding van onze reizen nemen wij vaak op het internet reisverslagen van anderen door en doen zo ook weer nieuwe ideeën op. Zo kan dit reisverslag misschien weer behulpzaam zijn bij jouw reis naar Egypte. Wij kijken terug op een zonnige rondreis met een rustig tempo. Wil je ook nog afreizen naar het prachtige Egypte dan kun je misschien hier nog wat ideeën opdoen.
Wij wensen je veel lees- en kijkplezier. Reageren op het verslag of vragen stellen kun je doen door via onze contactpagina een berichtje te sturen. Je kunt ook een reactie achterlaten in ons gastenboek wat we erg op prijs stellen. In dit verslag staan foto's bij het besproken onderwerp maar je kunt ook naar ons fotoalbum surfen. Wellicht wordt je door dit reisverslag net zo enthousiast als wij al jaren zijn over Egypte!
Reisverslag van een 15 daagse reis langs de belangrijkste historische plekken van Egypte, de Piramides, tempels en natuurlijk de machtige Nijl.
Dag 1 - 8 februari: Aankomst in Luxor.
Het is lekker rustig op de weg naar Schiphol, zodat we voldoende tijd hebben om uitgebreid koffie te drinken, te winkelen en al wat Euro's om te wisselen voor Egyptische ponden. Achteraf gezien hadden we dit beter in Luxor kunnen doen, want de wisselkoers op Schiphol is nou niet echt gunstig te noemen. De vlucht HV301 vanuit Amsterdam naar Luxor vertrekt keurig op tijd. Om 13.25 uur verkiest ons reisgezelschap van 5 personen het luchtruim. De reis verloopt voorspoedig en rond 19.30 uur landen we op de luchthaven van Luxor.
De visa worden voor ons geregeld (scheelt een boel gedoe) waarna een taxibusje ons naar het cruiseschip De MS Alexia brengt, onze varend thuishaven voor de komende 7 dagen. Na een korte briefing door gids Lotus (genoemd naar de nationale bloem van Egypte) kunnen we direct aan tafel, er staat een uitgebreid buffet voor ons klaar. Het is nog wel even acclimatiseren door de vermoeidheid van de reis en het verschil met de kou in Nederland maar we voelen ons snel thuis op het schip dat sinds 2004 in de vaart is. De MS Alexia is werkelijk van alle gemakken voorzien en heeft ruime kamers met grote panoramaramen, een klein zwembad, kleine fitnessruimte en een zonnedek met ligstoelen, restaurant, loungebar en een souvenirshopje. We maken het de eerste avond niet zo laat, het bed wordt al snel opgezocht. Onze eerste uitstap de volgende dag is vroeg en dat zal bijna de gehele reis zo blijven.
Dag 3 - 10 februari: De oostoever van Luxor.
De wekdienst aan boord maakt ons om 07.00 uur wakker voor een bezoek aan de oostelijke oever van Luxor. Als eerste bezoeken we de tempels van Karnak, een complex geheel van graven, pilaren en obelisken gebouwd ter ere van de goden van Thebe. Het complex beslaat ca. 2 vierkante kilometer, groot genoeg om wel 10 kathedralen op te bouwen! Het belangrijkste gebouw is de tempel van Amon, het grootste religieuze gebouw wat ooit gebouwd is in het oude Egypte. Hier leefde de god Amon als hij op de aarde verbleef. Gedurende 1500 jaar was Karnak de belangrijkste religieuze plaats van het nieuwe Koninkrijk. Oude documenten leren ons dat er zeker 81.000 personen in- of in dienst van de tempel werkten. Er waren 421.000 stuks vee in eigendom, 65 dorpen, 83 schepen en 691.000 hectare landbouwland, wat ons een idee geeft van de economische en spirituele belangrijkheid van Karnak.
De belangrijkste plaats binnen het complex is toch wel de tempel van Amon-ra. De vroegste structuren zijn gebouwd rond 1965 voor Christus, maar de meeste investeringen zijn gedaan door de Farao's van de 18e tot de 20ste dynastie tussen 1570 en 1090 voor Christus. Elke Farao heeft zijn eigen specifieke beeltenissen achtergelaten.
Hierna bezoeken we de tempel van Hatsjepsut. De eerste vrouw van farao Thoetmoses II en de bekendste vrouwelijke farao in de 18e dynastie, zeer ongebruikelijk in het oude Egypte. Ze heeft veel gebouwen achtergelaten, haar mummie werd gevonden in een kleine graftombe in de vallei van de koninginnen. Hatsjepsut liet zich veelal afbeelden met de mannelijke baard en opvallend is dat ze weinig te zien is als vrouw. Ze regeerde succesvol als man zo'n 22 jaar. De tempel werd in 1891 opgegraven en ziet er erg modern uit met strakke lijnen en in perfecte harmonie met de omgeving van kalkstenen rotsen. Vroeger moet het er nog mooier uitgezien hebben, toen er langs de toegangsweg rijen met sfinxen stonden en prachtige palmen langs de grote voorplaats met geurende planten. Gedurende de eeuwen heen is de tempel verwoest geraakt, weer opgebouwd en later door de Christenen veranderd in een klooster Deir al Bahri.
De tempel diende om de cultus van de overleden koningin Hatsjepsut voort te zetten.
Het weertje is heerlijk zo'n 29 graden en ma is nog niet helemaal gewend aan de hitte en ook moeten we nog een beetje leren omgaan met de opdringerige verkopers in geheel Luxor. Naarmate we de Nijl verder afzakken wordt dit laatste wat minder. De tijden zijn slecht voor de verkopers en ze doen er dan ook alles aan om hun waren verkocht te krijgen. Afin de eerste aankopen worden gedaan, de alom bekende sjaaltjes en een "oud" tablet door pa.
De volgende halte is de Vallei van de Koninginnen die zeker niet onderdoet voor de veel bekendere Vallei der Koningen. De schilderingen in de graven zijn prachtig van kleur. We bezoeken 2 graven. Als afsluiting van de ochtend stoppen we bij de gezichtsloze kolossen van Mennon. De beelden zijn zo'n 18 meter hoog en staan er een beetje verlaten bij. Ze geven nou niet echt niet de indruk dat ze vroeger onderdeel waren van een gigantisch tempelcomplex; De gedenktempel van Amenhotep III.
De Kolossen zijn de enige overblijfselen die nog redelijk intakt zijn. De tempel was ooit gevuld met duizenden beelden waarvan er een paar terug te vinden zijn in het Egyptisch museum in Cairo. Als afsluiting van de ochtend bezoeken we een Albast atelier waar we uitleg krijgen over het werk en natuurlijk kunnen shoppen tussen de reusachtige collecties handgemaakte albasten en granieten snuisterijen. Voor de liefhebbers staat er een glaasje muntthee klaar. Een verplicht nummer zullen we maar zeggen. Lunchen doen we op het cruiseschip, de rest van de middag staat er niets op het programma.
Voor het avondeten besluiten we nog wat te gaan wandelen in Luxor, het vroegere Thebe. Op de kade worden we meteen achtervolgd door de mannen van de vele koetsjes en paarden die langs de kade opgesteld staan. Ze hebben succes, want na veel aandringen besluiten we om mee te gaan. Voor 5 euro met 5 man in de koets voor een avontuurlijke tocht door de straten van Luxor. Het arme paard. De gedachte dat de koetsier zo bij het avondeten een extraatje heeft doet ons besluiten om toch mee te gaan. Het is een leuke rit dwars door het straatleven van Luxor en de tempels en dwars door een oude smalle bazaar. In een nauw steegje valt plotseling het licht overal uit. Pikkedonker is het en we schrikken en slikken even. Onderweg kopen we nog wat papyrus en weten we uiteindelijk na betaling van extra kosten voor het paard ons regelmannetje van ons af te schudden. Het verschil in levensstandaard is hier groot. De armoede is voor een grote groep mensen nog steeds het probleem van elke dag. De meeste Egyptenaren hier werken en verdienen hun brood met het toerisme en andere toeleveringsbedrijven. Nu het toerisme voor de zoveelste keer is ingestort valt het voor hen allemaal niet mee. Het is te hopen dat Egypte zijn problemen snel achter zich laat zodat het toerisme weer terugkomt.
Dag 2 - 9 februari: Luxor, stad van de tempels.
Vroeg op! Rond 6 uur worden we gewekt. Na ons eerste ontbijt op het schip steken we met een bootje de Nijl over naar de Westoever van Luxor, waarna we met een busje verder gaan. Onderweg zien we het huis van de grote ontdekker Howard Carton en komen we langs vele suikerriet en bananenplantages.
De vallei van de Koningen is omringd door kale woestijnbergen Een kleine teleurstelling als blijkt dat er hier totaal niet meer gefotografeerd mag worden, ook in de valleien zelf niet en onze camera's blijven dan ook in de bus. De vallei heeft in totaal 63 Koninklijke graftombes uit de periode 1159 tot 1069 voor Christus. De graven hebben veel schade opgelopen door schatzoekers, overstromingen maar nu ook van het massatoerisme. De hoge luchtvochtigheid, kooldioxide en zweet die elke toerist achterlaat tast de kleuren en reliëfs van de wandschilderingen aan. Om een en ander tegen te gaan zijn er lucht-ontvochtigers en glazen schermen geplaatst en men rouleert met de openstellingen van de verschillende graven. Door ons worden de graftombes van Ramses IX, VII en IV bezocht.
Direct hierna gaan we door naar de Luxor tempel. Deze tempel is grotendeels gebouwd door de Farao's Amenhotep III en Ramses II tussen 1380 en 1213 jaar voor Christus. Nu is het een gracieus monument midden in het hart van het moderne Luxor. Het gebouw staat op vroegere restanten van een tempel die eerder door Hatsjepsut was gebouwd. Deze was bedoeld voor de Opet-vieringen. Ook onder Ramses II breidde de tempel zich nog uit. De wanden van de tempels en van de ommuring zijn gevuld met reliëfs die de oude rituelen afbeelden.
Na al het gestruin langs de eerste tempels is een Cappuccino dik verdiend en we het laten het ons goed smaken. Terug aan boord moet de fooienpot aangevuld worden en wordt de extra excursie naar Abu Simbel betaald. Een prijzig tochtje maar naar later blijkt absoluut de moeite waard.
Dan eindelijk vertrekt de boot uit Luxor en gaan we de tocht maken over de Nijl, de langste rivier van de wereld (de Nijl slingert zo'n 6680 km door Afrika via een tiental landen) en is de levensbron van Egypte. Nog steeds is Egypte afhankelijk van de Nijl voor haar elektriciteit. Ook voor de voedselvoorziening is de Nijl onmisbaar. Via Esna varen we richting Edfu. De scenery langs de groene delta onderweg is prachtig langs allerlei traditionele dorpstafereeltjes en onze verrekijker komt goed van pas. Onder een temperatuurtje van tegen de 30 graden is het weer lekker op het dek onder het genot van een pilsje, wijntje en het uitzicht. Ook tijdens het varen laten de verkopers zich van hun beste kant zien. Kleine wiebelige bootjes haken aan het grote schip vast en proberen zo op enkele meters diepte hun waren aan de man te brengen richting alle mensen op het zonnedek. Handdoeken, sjaaltjes, tafelkleden alles komt weer tevoorschijn. Het is een machtig en leuk schouwspel van verkoper en "klant".
Voor het candlelight diner krijgen we een heerlijke cocktail met lekkere hapjes aangeboden en het eten wordt éénmalig in 4 gangen uitgeserveerd. Het is duidelijk dat de cruise is begonnen. Aan tafel hebben we een vaste ober die de gehele reis erg zijn best doet voor ons. De boot vaart maar op 2 motoren, de 3e is stuk waardoor we een stuk langzamer varen dan andere cruiseboten. Hierdoor komen we pas 's-nachts aan in de haven van Edfu, maar niet voordat we eerst 2 sluizen met vele verkopers zijn gepasseerd. De sluis is super smal. Aan beide kanten van de boot is slechts enkele centimeters speling. En door het geronk van de motoren wil de slaap niet erg snel komen.
Dag 4- 11 februari: De schatten van de Nijl.
Het is vroeg opstaan geblazen in Edfu, om 05.30 uur en direct hierna aan het onbijt. De paarden en koetjes staan dan al in lange rijen te wachten om ons naar de bijzondere - aan Horus geweide- tempel te brengen. Bus- of taxivervoer is hier niet toegestaan. Het is hartverscheurend om te zien hoe sommige paardjes er aan toe zijn; mager en versleten. Er is hier nog veel werk te verrichten door Brooke Hospital for Animals.
Het moderne Edfu is het centrum voor suikerriet en aardewerk en is een vriendelijk stadje. Ondanks zijn rol als agrarisch centrum is de hoofdbron van inkomen hier het toerisme. Met paard en koets rijden we naar de tempel van Horus, de op één na grootste tempel van Egypte en gebouwd op een verhoging zodat men geen last had van de jaarlijkse overstromingen. Horus was een belangrijke god in het oude Egypte en wordt voorgesteld als een valk of een havik of als een man met een havikenkop. Horus was de zoon van Isis en Osiris. De tempel is goed bewaard gebleven en al van ver is de indrukwekkende eerste ingang te zien. Binnen in de tempel zijn vele goed bewaarde reliëfs te zien met voorstellingen uit het verre verleden. Aan de ingang van de tempel staan twee schitterende granieten beelden van Horus afgebeeld als Valk.
Na het bezoek drinken de dames nog snel een cappuccino waarna ze zich laten verleiden tot het kopen van 3 langen jurken nodig voor de Egyptisch-Nubische avond aan boord van het cruideschip. We moeten snel zijn want de koetsjes staan alweer te wachten. Het paardje is zowaar nog magerder als het eerste en pa heeft het hierdoor duidelijk niet naar zijn zin en wil ieder moment van de koets springen. Maar ja lopen gaat niet..
Hierna is het tijd voor lekker relaxen onder een warm zonnetje aan dek van ons cruiseschip. Elke dag rond 15.00 uur is het teatime. Ondertussen vaart de boot door naar Kom Ombo, een belangrijke handelspost en garnizoenplaats in vroegere tijden. Nu is de dubbele tempel van Kom Ombo de hoofdattractie van dit dorp. Het is de enige tempel in Egypte die voor 2 goden is gebouwd. Sobek met de krokodillenkop en Horus met de valkenkop. Alles is symmetrisch perfect op elkaar afgestemd. Twee ingangen, twee gedeelde hallen met tekeningen van de beide goden aan elke kant en twee heiligdommen. De linker westkant van de tempel is opgedragen aan Horus en de oostelijke rechterkant aan Sobek.
Bij de tempel is nog een klein Krokodillenmuseum waar een aantal gemummificeerde Nijlkrokodillen en een mooi klein beeldje van Sobek te zien zijn. In het Nubische dorpje drinken onder het genot van Nubische muziek een cocktail en brengen een versneld bezoekje aan een aardige Egyptische kunstenaar die ons vol trots zijn huisje en veestapel laat zien. Het pasgeboren 2 dagen oude geitje wordt veel geknuffeld door zijn bezoekers.
De boot vaart door naar Aswan, in het zuiden van Egypte. Aswan was de woonplaats van de Nubiërs en staat vandaag de dag bekend om zijn karakteristieke sfeer en authentieke bazaar, de ontspannen en relaxte sfeer en belangrijkste plaats in Egypte voor het delven van graniet. Na het diner is het tijd voor de Nubische avond. Er worden foto's gemaakt van onze outfits. De opkomst is matig en de avond stelt eigenlijk niet zo heel veel voor maar we hebben wel veel lol. De show begint veel te laat omdat onze boot door de handicap te laat arriveert. Veel gasten hebben dan al afgehaakt. Er zijn trommelaars en dansers en het doet allemaal wat carnavalesk aan. Vooral de dames hebben een leuke avond.
Hierna bezoeken we de Philaetempel op het eilandje Agilkia. De tocht er naartoe doen we met een klein bootje. Er staan voornamelijk Nubisch stalletjes en het ziet er allemaal wat mooier en netter uit. Van opdringerigheid is hier vreemd genoeg totaal geen sprake.
De tempel die gewijd is aan Isis lokte door de eeuwen heen veel pelgrims naar deze bijzondere plek. In de 19e eeuw was het zelfs de belangrijkste toeristische attractie van Egypte. Na de bouw van de Aswan dam kwam het complex de helft van het jaar onder water te staan zodat de toeristen met bootjes door het complex werden rondgeleid. Toen ook de Hoge dam klaar was, dreigde de tempel geheel onder water komen te staan. De Unesco heeft het volledige complex herbouwd op het nabij gelegen eilandje Agilkia en werd zo het heilige Isis eiland.
Dag 5 - 12 februari: Bezoek aan Aswan.
Om 05.30 uur gaat de wekker en al om 07.00 uur gaan we op pad naar de hoge dam in Aswan. De rit gaat over de kleine dam. De hoge dam (ofwel de As-sadd al Ali) bevat 18 keer de hoeveelheid materiaal die gebruikt is voor de grote piramide van Khofu. Door de aanleg van deze dam ontstond het Nassermeer, het grootste kunstmatige meer ter wereld. Al vanaf de jaren veertig was het duidelijk dat de oude dam - die slechts de stroming van het water reguleerde - niet langer meer opgewassen was tegen de verraderlijke overstromingen van de Nijl. De bouw van de grote dam begon in 1960 en was gereed in 1971. Maar liefst 35.000 arbeiders hebben de Hoge Dam gebouwd, meer dan 450 arbeiders vonden hierbij de dood.
De dam heeft Egypte veel voorspoed gebracht. De opbrengst van de agrarische sector groeide met 30% en tegelijkertijd verdubbelde de krachtbronnen van Egypte. Bijna alle huishoudens hebben tegenwoordig elektriciteit. Het succes heeft echter ook nadelen. De dam stopte de overstromingen en daarmee de aanvoer van vruchtbaar slip voor de landbouwakkers. Op de dam mag niet gefilmd worden en ook de zoomlens mag niet gebruikt worden. Er is trouwens weinig te zien en onze stop was dan ook van korte duur.
Bij een parfumgalereitje maken we een verplichte stop waar we uitleg krijgen over de diverse geuren. Een aantal vrijwilligers krijgt nog een weinig softe massage met een van de oliën. Als de zakken weer leeg zijn nadat er het nodige is gekocht stoppen we bij de granietgroeve met de onvoltooide obelisk. Aswan was ook toen al de belangrijkste plaats waar graniet gedolven werd. Deze zeer harde steensoort werd door de oude Egyptenaren veel gebruikt om hun beelden en tempels mee te verfraaien. We zien een kleine groeve in de stad waar een nog onafgemaakte obelisk te zien is. Het massieve stuk graniet is ongeveer 42 meter lang en 3 zijden zijn reeds uitgehakt en glad gemaakt. Echter, nog zonder inscripties. Het waarschijnlijk 1168 ton wegende gevaarte zou het zwaarste object geweest zijn dat de Egyptenaren ooit gemaakt zouden hebben. Ware het niet dat er in een laat stadium van het productieproces een barst in verscheen. Men heeft het kunstwerk dus maar gelaten voor wat het is zonder dat iemand nu weet voor wie of wat de obelisk bestemd was.
Na de lunch maken we een hele leuke en gezellige tocht op een traditionele zeilboot, de Felucca, naar de botanische tuinen op Kitchener eiland. Op de boot wordt getrommeld en gezongen. Het eiland was vroeger van Lord Horatio Kitchener, die een commandant was van het Egyptische leger in 1890. Kitchener had een passie voor palmen en planten. En hij schroomde niet om ze uit alle windhoeken van de wereld te laten importeren. Hij toverde het eiland om tot een heerlijke tuin met planten en bomen uit India, delen van Afrika en zelfs uit het verre Oosten. De tuin bevat honderden soorten aan diverse flora. Op het eiland kreeg ik bijna een kleine krokodil in mijn handen geduwd voor het maken van een foto. Ik heb het bewust niet gedaan. De krokodillen worden hier gefokt voor het toerisme en als te groot geworden zijn worden ze uitgezet in het Nasser meer. Uiteindelijk worden ze dan weer een keer gevangen en opgegeten. We kunnen nog voor een paar uurtjes de stad in maar kiezen voor de rust van het dek. Morgen is het weer heel vroeg op en er is niks mis mee om bij deze temperaturen een beetje te luieren en de zonnen.
Abu Simbel ligt op zo'n 40 km van de grens met Soedan. We krijgen 2 uur de tijd om rond te kijken. Meteen al bij aankomst zien we dat we geen spijt hoeven te krijgen van de lange rit hier naartoe. Het is een prachtig schouwspel om te zien op de westelijke oever van het Nassermeer. Vol ongeloof onderzoeken we hoe ze deze 2 tempels zo hebben kunnen verplaatsen. In 1960 werd begonnen met de bouw van de Aswandam waardoor het Nassermeer ontstond en de indrukwekkende tempels onder water zouden verdwijnen. Om de tempels te redden werden ze tussen 1964 en 1968 in grote blokken gezaagd en herbouwd op een lokatie die 65 meter hoger en 200 meter verder van de rivier ligt.
De tempel van Abu Simbel is gewijd aan Ramses de 2e maar ook aan Ra-Horakhty, Amon en Ptah. De twee tempels werden uit de rots gehakt door Ramse II in de 13e eeuw v. Chr. om indruk te maken op zijn Nubische buren en om zichzelf en zijn koningin Nefertari te eren. De 4 kolossale beelden bij de ingang van de tempel lijken op gigantische wachters die het inkomende verkeer uit het zuiden angst aan moeten jagen. Een van de beelden is zo beschadigd door ouderdom dat het bovenlichaam is omgevallen. Ook na het verplaatsen van de tempel is dat zo gebleven. De beelden zijn 20 meter hoog en vergezeld door kleinere beelden van de moeder van de Farao koningin Toya, zijn vrouw Nefertari en sommige van zijn favoriete kinderen.
Boven de ingang, tussen de centrale kolossen, is het valkgevormde hoofd van de zonnegod Ra-Horakhty te zien. Binnen in de rotstempel bevinden zich in de grote zuilenhal acht beelden in de gedaante van Ramses II, elk bijna 10 meter hoog. Ook zijn er veel reliëfs te vinden waar men een verhaal in kan zien over de overwinningen van de Farao. De tempel is zodanig herbouwd dat ieder jaar op 22 februari en 22 oktober de opkomende zonnestralen boven de Nijl de tempel binnendringen tot in de heilige kamer waar de beelden van Ra-Horakhty, Ramses en Amon verlicht worden. Niet die van Ptah, de god van de onderwereld. Op de oorspronkelijke plaats gebeurde dit een dag eerder. Naast de tempel van Ramses de 2e bevindt zich de kleinere tempel van Hathor, de god van de vruchtbaarheid. Deze tempel is gebouwd ter ere van Nefertari. De plaats van de tempels is nog steeds magisch en ook een van de hoogtepunten van onze reis.
Dag 6 - 13 februari: Abu Simbel.
Vroeger dan vroeg, nachtwerk eigenlijk, om 3 uur staan we op en vertrekken met een lunchpakket om 03.30 uur naar Abu Simbel, één van de hoogtepunten aan de Nijl. De bus gaat eerst richting het ontmoetingspunt voor het konvooi naar Abu Simbel. Er gaan militairen mee en in een lange kolonne gaan we op weg. In de bus hebben we een goede gids die enorm veel vertlet en eigenlijk geen moment zijn mond kan houden. Rond 05.00 uur is zijn spreekstof op en vindt hij het tijd voor een slaapje. De rit gaat best snel en de 280 km die we moeten rijden gaan best snel voorbij. We zien een prachtige zonsopkomst boven de Nubische woestijn. Het landschap ziet er schitterend uit met met natuurlijk gemaakte piramides. Het is dan ook zo ontzettend jammer dat de bus niet even stopt voor een kleine fotosessie.
Onderweg terug naar de boot krijgen we te maken met een wegblokkade van vrachtwagenchauffeurs. Een protest omdat er een groot tekort aan benzine is in Egypte en het voor hen nauwelijks mogelijk is om eraan te komen. We zien steeds vaker lange rijen auto's en vrachtwagens bij de benzinestations staan . Uiteindelijk mogen we, na enige onderhandeling en overtuigingskracht van de gidsen en militairen weer verder. Even verderop moet het convooi zelf gaan tanken en ook hier staan weer lange rijen. De chauffeurs staan soms dagen in de rij voor een paar liter brandstof. In de middag zijn we weer terug op de boot en ik voel me een beetje koortsig, waarschijnlijk door de airco van de bus. Het schip brengt ons naar Edfu voor de overnachting.
Dag 7 - 14 februari: Terug in Luxor.
We kunnen voor de eerste keer eens lekker uitslapen. Om 09.00 uur vertrekken we over de Nijl weer richting Luxor. Aan de kade bij Edfu is het weer een chaotische drukte van paarden en koetsjes. Het zonnetje brandt lekker maar er staat een stevige bries. We hebben tijdens de terugtocht niets op het programma staan en dus besteden we de tijd aan dek met lezen, zonnen en kletsen maar vooral genieten van het langzaam aan ons voorbij trekkende landschap. Bij de sluis van Esna bekijken we opnieuw het schouwspel van de verkopers die hun waren aan de man proberen te brengen. De tafelkleden en handdoeken vliegen weer over en weer. Uiteindelijk gaan ook wij overstag en kopen enkele fraai geborduurde kleden. 'S-avonds is er op de boot een show met een buikdanseres waar we niet warm of koud van worden. De rondtollende Soefidanser is gelukkig wel indrukwekkend om naar te kijken.
Dag 8 - 15 februari: Vertrek naar Cairo.
Vandaag vliegen we met Egypt Air van Luxor naar Cairo. We zijn dan ook op tijd op voor ons laatste ontbijt op de M/S Monaco. De rekening voor de drankjes wordt betaald en we genieten nog wat van het uitzicht op de kade. De paarden krijgen een wasbeurt in de Nijl. Nou ja, ze kunnen in ieder geval even afkoelen. Het is echter geen prettig gezicht, de dieren hebben er alles behalve lol in en lijken doodsangsten uit te staan. het is een naar gezicht om naar te kijken.
Rond 11.30 uur rijden we met een bus naar de luchthaven van Luxor. Het inchecken verloopt vlot en we gebruiken de lunch uit onze meegekregen lunchboxen. Om 13.40 uur stijgen we op voor een ietwat turbulente vlucht van 1 uur en 10 minuten naar Cairo. In Cairo staat een harde wind en het voelt er ook meteen een stuk kouder aan. Hier zal echter snel verandering in komen. De volgende dag is het gelukkig weer lekker weer met een temperatuurtje van zo'n 25 graden.
Onderweg naar het hotel beleven we de karakteristieke chaos van Cairo. De stad heeft zo'n 22 miljoen inwoners en de gids vertelt dat er elke 26 seconde een baby wordt geboren. Ongelooflijke aantallen en een groeiend probleem in deze alsmaar uitdijende wereldstad. Cairo kent een enorme diversiteit; een roemrijke historie, mix van nationaliteiten, culturen en geloven. De Koptische bevolking leeft nog steeds in het hart van de stad. Door de komst van de Arabieren en daarmee de Islam is de hele stad gevuld met vele moskeeën. De contrasten tussen de verschillende bevolkingsgroepen, en daarmee ook de plaatsen en gebouwen maakt Cairo tot een boeiende stad. Verschillende soorten bevolkingsgroepen leven kriskras door elkaar in Cairo, van arm tot rijk en van ongelovig tot gelovig. Veel armen wonen zelfs tussen de graftombes in de Dodenstad, zonder water of elektriciteit. Er zijn grote verschillen met het modernere deel vlakbij de Nijl en de zeer smalle straatjes met de hoge en naar het lijkt onafgewerkte flatgebouwen daarbuiten. Modern en traditioneel gaat hier kriskras door elkaar heen. Mannen met Galabiyya's (de traditionele lange jurken), mensen naar de laatste mode gekleed, modern verkeer maar ook ouderwetse vervoersmiddelen als paard en wagen sieren de straten en de geluiden van ezels zijn altijd hoorbaar. We kijken onze ogen uit tijdens de rit naar het hotel dat maar zo'n 2 km van de piramides af ligt. We checken in bij het Movenpick hotel in een luxe wijk van Cairo en krijgen prachtige bungalowtjes toegewezen.
Dag 9 - 16 februari: Piramides, Sfinx en het Egyptisch museum.
Rond 08.30 uur vertrekken we naar het Luxor museum. Politie zien we niet of nauwelijks, enkel op de toeristische plekken. Na de revolutie van 2011 heeft de politie nog steeds weinig gezag en treedt niet tot nauwelijks op. Vanaf een afstandje zien we het Tahrir plein waar nog steeds elke vrijdag demonstraties zijn. Als eerste brengen we een bezoek aan het Egyptisch museum met natuurlijk het prachtige gouden masker van Toetanchamon. Naast het museum zien we de overblijfselen van een flatgebouw dat compleet is uitgebrand tijdens de revolutie het National Council for Women and NDP. Het Egyptisch Museum is één van de belangrijkste museums ter wereld met schatten uit de tijd van de farao's. Hier liggen de wereldberoemde schatten van Toet-an-Khamon zoals juwelen, mummies van mensen en dieren, speelgoed, serviesgoed etc. En onnoemelijk veel andere voorwerpen en beelden uit die tijd. Wandelen door dit museum is een avontuur op zich en we kijken in iedere ruimte onze ogen uit. Er is zoveel te zien dat we helaas maar een klein stukje van het museum kunnen doen. Enkele kasten van de schatten van Toet-an-Khamon zijn leeggeroofd tijdens de revolutie.
De Sfinx aan de voeten van de grootste piramide ligt als een wachter voor haar poort en is nog steeds onderwerp van vele mysterieuze verhalen. Met het schijnbare hoofd van een vrouw en het lijf van een leeuw geeft dit enorme beeld ook nu nog aanleiding tot vele onbeantwoorde vragen.
Na het bezoeken van deze wereldwonderen worden we gedropt in een winkel met diverse kleding die gemaakt is van Egyptisch katoen. Voor ons hoeft dat nou het even niet, we zijn moe en voldaan na deze prachtige en indrukwekkende dag.
Na de lunch gaan we op weg naar de piramides van Cheops, Chefren en Mykerinos en de sphinx bij Giza, een van de zeven wereldwonderen. Het is er een gezellige chaos met kamelen, kamelenjongens, paarden en ezels. Het geeft een kleurrijk geheel. Al meer dan 4000 jaar ondergaan deze enorme kolossen de belangstelling van veel toeristen. Ze werden in opdracht gebouwd door diverse farao´s, door vele tienduizenden arbeiders. Opgravingen laten zien dat er gebouwen stonden om al deze werkers te huisvesten en te voeden. Nog steeds is niet iedereen ervan overtuigd dat de gewone Egyptenaren in staat waren zo´n enorme bouwkundige prestatie te leveren, tot op de millimeter juist geconstrueerd. Nog steeds denken sommigen dat het engelen of bezoekers van een andere planeet waren die de piramides bouwden.
Men denkt dat ze niet alleen gebouwd zijn graftombe maar ook als machine om een soort van verbinding tussen het leven op aarde en het hiernamaals te maken, iets waarin de oude Egyptenaren heilig geloofden. De Farao had als zoon van de goden de rol om de macht van die Goden over te brengen op zijn volk. Gezeten tussen aarde en hemel werden de farao´s dan ook geëerd in leven en dood. De oudste en grootste Piramide van Cheops is gebouwd ca. 2750 voor Christus en is 146 meter hoog. Ten zuidwesten hiervan staat een kleinere piramide van 136 meter hoog, de piramide van Khefren. Oorspronkelijk was hij, net als de 2 andere piramides, met gepolitoerd wit steen bedekt. In de loop der eeuwen is dit eraf gestript voor gebruik in moskeeën en paleizen. De laatste en derde piramide is die van Mycerinos, 62 meter hoog.
Dag 11 t/m 14 : Cairo - Sharm el Sheikh.
Het is normaal gesproken een flink stuk met de bus van Cairo naar de Rode Zee maar gelukkig kunnen we wat luxer reizen. Om 11.30 uur worden we opgehaald voor de 1 uur durende vlucht naar Sharm el Sheik. Het Sierra Resort ligt net buiten Sharm el Sheik. In het hotel is gelukkig genoeg te doen om nog een paar dagen lekker na te genieten, een welkome afwisseling na het drukke Cairo. Het is weer wel even acclimatiseren. Het is er totaal anders, andere bezoekers die even een paar dagen niets willen doen dan relaxen, eten, lol maken, duiken, snorkelen en genieten. 's-Avonds zijn er optredens in het hotel, overdag is er vertier rondom de zwembaden in de vorm van nogal harde muziek. Gelukkig zijn er ook rustige plekjes op het grote resortterrein te vinden waar je heerlijk kunt luieren.
De dagen worden doorgebracht aan het strand, op zo'n 5 minuten loopafstand vanaf het hotel. Er rijden shuttlebusjes en er zijn cafeetjes en terrassen op het Sohoplein waar 's-avonds ook diverse optredens gegeven worden. Er kan zelfs geschaatst worden. Kortom er is van alles te doen en we zullen ons hier dan ook niet snel vervelen. Pa voelt zich de eerste dag niet zo lekker en blijft veel op zijn kamer. De andere dag gaat het gelukkig al weer een stukje beter. Het koraal begint al ondiep, meteen na de waterlijn, zodat we over vlonders naar het diepere gedeelte moeten lopen. Hier is er een soort van drop-off waar gesnorkeld en gezwommen kan worden. De kleuren onder water zijn prachtig en er is veel tropische vis. Het ziet strand ziet er mooi en verzorgd uit.
Dag 10 - 17 februari: Cairo, Citadel van Salaldin en de Mohammed Ali moskee.
Eigenlijk hebben we vandaag een vrije dag maar we besluiten om toch maar met de facultatieve excursie mee te gaan. De optionele excursies zijn behoorlijk aan de prijs, de lunch is inbegrepen, dat dan weer wel. Achteraf gezien vonden we deze excursie zijn geld niet waard, er mag best iets van de prijs af. Het vertrek is om 09.00 uur kriskras door de drukte van Cairo met als eerste een bezoek aan de Citadel van Salah el Din. Een hooggelegen fort aan de oostelijke kant van de stad. Ongeveer 700 jaar geleden was het de verblijfplaats van de heersers van Egypte. Heerser Saladin van de Ayyubidische dynastie bouwde dit fort in het jaar 1176 om de stad te beschermen tegen de kruisvaarders die aan het oprukken waren via het toenmalige Palestina. De daaropvolgende heersers, de Mammalukken, vergrootten het complex met diverse paleizen en harems. Onder de Ottomanen in ca. 1517 tot 1798 werd het fort meer westelijk uitgebreid en een nieuwe poort gebouwd, terwijl de paleizen van de Mammalukken steeds meer in verval raakten. Toch vond Napoleon die het overnam in 1798 dat dit fort met haar paleizen een van de mooiste islamitische monumenten was in Cairo.
Toen Mohamed Ali de macht overnam van Napoleon vernietigde hij de paleizen. Een enkele moskee en een stal bleven overeind. Mohamed Ali wijzigde de rest van de citadel en liet de grote Mohamed Ali moskee bouwen. Tijdens de Engelse overheersing werd de citadel een militair garnizoen. Tegenwoordig hebben Egyptische soldaten nog een klein deel in beheer.
Ernaast ligt de Mohamed Ali Moskee. Het fort wordt gedomineerd door deze enorme moskee gemodelleerd volgens klassiek Turkse lijnen, met koepel op koepel. Het duurde 18 jaar (van 1830 tot 1848) voordat ze voltooid was. Binnen in de moskee hangt een enorme hangende kandelaars. Opmerkelijk detail op het plein is een grote klok, een geschenk van Koning Louis-Philippe van Frankrijk als dank voor de Pharaonische Obelisk die prijkt op de Place de la Concorde in Parijs. Echter de klok werd beschadigd afgeleverd en nooit gerepareerd.
Tegenover de ingang van de moskee maken we foto's op een groot terras met een schitterend en ver uitzicht over de stad en de piramides van Cheops. Zelfs de trappiramides van Sakkara zijn in de verte duidelijk te onderscheiden. Hierna bezoeken we (alweer) een bazaar die voornamelijk met toeristische spulletjes is gevuld. De vlakbij gelegen fruitmarkt kunnen we door de wirwar aan straatjes niet vinden en we besluiten dan ook snel op een terrasje het Egyptische stadsleven gade te gaan slaan. Erg rustig zitten we er niet, de verkopers staan in lange rijen rondom ons tafeltje. Ma koopt er een sjaal en ze krijgt het aanbod om haar schoenen te poetsen. Na de lunch keren we terug naar het hotel. Onderweg zien we de grootste universiteit van Cairo nog en rijden wederom langs de dodenstad. Die middag doen we ons tegoed aan de koele drankjes op het dakterras van het hotel, met een fraai uitzicht op de piramides.
Zon, zee en strand, een mooie afsluiting van een indrukwekkende en vooral relaxte reis door Egypte. De Nijlcruise is een ideale manier om de belangrijkste oudheden van Egypte te gaan bezoeken. We hebben een hele goede indruk van het oude Egypte gekregen. Het hedendaagse Egypte en de hoofdstad Cairo hadden we niet willen missen. We hopen vooral dat het weer snel beter zal gaan met dit mooie land, dat het toerisme weer snel in oude glorie terugkeert en dat rust en stabiliteit de Egyptenaren zal bereiken. Wij zijn, ondanks de wisselende berichten over de gebeurtenissen in Egypte, overal met open armen ontvangen.
Op de 15e dag en laatste dag vertrekken we in de avond met Transavia met de nachtvlucht naar Amsterdam. Van slapen komt niet veel, maar de vlucht van zo'n 5,5 uur verloopt gelukkig voorspoedig. Op Schiphol worden we opgewacht door Rob met Hollandse koffie en Brabantse worstenbroodjes. We zijn weer thuis waar de kachel direct op standje hoog gezet kan worden. Het is weer even wennen….
Reisverslag Egypte-Nijlcruise 2013