REISVERSLAG MEXICO 22 juli t/m 11 augustus 2008
Bezochte staten : Yucatan / Campeche / Tabasco / Chiapas / Quintana Roo.
Tis zover, eindelijk, we gaan naar Mexico. Nieuwe uitdaging voor ons. Op zoek naar oude Maya en Azteken ruďnes, Tequila's, Tortilla's, blauw water, witte stranden, cenotes, koloniale steden, Zocalos, Haciendas, nationale parken en hopelijk ook nog wat beestjes.
Het was nog even spannend, want orkaan Dolly zou over Yucatan razen volgens de nieuwsdienst. Na contact met het reisburo bleek dit allemaal wel mee te vallen en is de storm snel over over Yucatan heen.
28-07-2008 10:04 Playa del Carmen / San Felipe / Chichen Itza / Izamel, Mexico.
Inmiddels zitten we alweer een klein weekje in Mexico en nog geen tijd gehad om te internetten. Op dit moment zitten we in een pitoresk plaatsje Izamel. Een rustig provinciestadje met allemaal gele huisjes, koetsjes. Lekker relaxed. We hebben hier een paradijselijk hotelletje. Vanaf de straat zou je het niet zeggen. we moeten op een poort kloppen en dan wordt de poort voor je opengedaan. Prachtig als je eenmaal binnen bent. De vlucht was een drama. Om 4 uur uit bed. Op Schiphol aangekomen al meteen 3 uur vertraging aan ons broek en daarna nog een keer een paar uur. En we moesten over Brussel dus om half 4 vlogen we over Roosendaal op weg naar Brussel. Leve Martinair!!!! Enfin, om 20.30 lokale tijd kwamen we aan. Er weer ingestonken om de koffers 10 meter te laten versjouwen maar ja.... Op naar het hotel in Playa del Carmen.
Dicht bij het prachtige strand een heel mooi hotelletje midden in het centrum en aan het strand (Hotel Kinbé). De 2e dag is Anita gaan bakken in de zon en is Rob alleen 2 duikjes gaan maken. Anita had veel last van kriebelhoest en dus met Tank-Ha vanaf het strand 2 duiken voor de kust. Voor Cozumel kregen ze die dag de boot niet vol. Gedoken bij Barracuda en Tortugo. En voor de rest was het driften kicken. Terug op het strand was Anita aan 2 kanten gaargebakken. We hadden het erg naar ons zin met de heerlijke cocktails en servesas. De loungebar was erg gezellig maar de wijde wereld lonkte en dus na 3 nachtjes slapen de auto gehaald en op pad dan maar. Oef, wel even wennen hoor die gringos. De mensen zijn vriendelijk maar op de weg bij Playa wel een beetje gehaast. Verderop werd dat minder.
De volgende ochtend bij daglicht de piramide El Castillo, het sterrenkundig observatorium El Caracol en de rest van de bouwwerken bekeken. Heel indrukwekkend en ook wel apart om te horen hoe de mensen destijds met hun medemens omgingen. Oef, je zult maar....... Om 11 uur weer terug bij het hotel, een duikje in het zwembad en op weg naar Izamel waar we nu in een zweterig internetcafeetje met Gulio Iglesias op de achtergrond zitten te tikken. Met ons rijden natuurlijk nog hele bossen Nederlanders de route dus we zien elkaar vaak terug na de autorit. En nog even een paar feitjes op een rij; Warm en vochtig, veel muggen, lekkere cocktails, aardige mensen, goedkope benzine, oppassen voor de vloek van Montezuma. Het rijden gaat prima maar de routebeschrijving mag op sommige punten worden aangepast. Het is ook oppassen voor de vele putholes en drempels welke we in elk stadje om de paar honderd meter tegenkomen.
Na een kleine tussenstop in Valladolid een Yucateeks stadje met een mooie kathedraal aan het Zocalo, reden we reden via "topes et vibradores" naar Rio Lagartos en hadden een excursie naar de rode flamingos. Overigens kregen we onderweg nog een klein staartje van orkaan Dolly mee en we waren echt even bang dat we van de weg afgeblazen zouden worden. Het duurde gelukkig maar even en weldra klaarde het weer weer helemaal op. Het was een leuke boottocht in het natuurreservaat Rio Lagartos, dit zijn brakke lagunes op de noorkust van het schiereiland Yucatan. Er leven meer dan 260 soorten vogels waaronder grote kolonies flamingo's. Tijdens de boottocht konden we bij een uitstapplaats ons nog in laten smeren met modder, wat 5 jaar verjongend voor je huid zou zijn. Rob heeft dit natuurlijk niet gedaan. Maar Anita wilde dit wel eens uitproberen, alleen op de armen en benen. En moet zeggen na een uurtje was het huidje heerlijk zacht. Jammer dat we hier geen ladingen van mee naar huis kunnen nemen.
Een nachtje in het vissersdorpje San Felipe in een kusthotelletje met uitzicht op de zee bracht ons naar de eerste piramide, Ek'Balam oftewel Zwarte jaguar, onderdeel van het Tatol rijk, ca. 800 v.Chr. In tegenstelling tot Chitzen Itza mochten we hier wel de treden beklimmen. Ja, das even iets anders als een piramide in Egypte. Heel apart om voor de eerste keer zo te zien en het was hier heerlijk rustig omdat dit nog niet door veel toeristen is ontdekt. 's-Avonds komen we aan bij Chitchen Itza (de bekendste en meest bezochte Mayastad) in de prachtige Hacienda Chichen een hotel met een heerlijk zwembad. Lekker zwemmen en heel goed eten. Om 8 uur is de lichtshow bij hoofdtempel El Castillo op de Gran Plaza en als we daar aankomen is het een drukte van jewelste. Niks dan Mexicanen die vechten om een stoeltje. Als de indrukwekkende lichtshow begint zitten we op een boomstronkje te luisteren naar het verhaal. Totdat er een onweersbui losbarst. Gelukkig hadden we onze poncho's bij want het kwam met bakken uit de hemel. Voordeel was dat we meteen een beter plekje hadden want het was zo leeg. De lichtshow was heel erg indrukwekkend en we waren erg blij dat we dit niet overgeslagen hadden.
30/07/2008 Izamel / Uxmal en rust in Campeche.
We hebben gister een luie middag gehad in Izamel ook wel de gele stad genoemd, vanwege de veel gekleurde Spaanse koloniale huizen, heerlijk in onze hangmat in ons paradijselijk hotelletje Mancanche. 's-ochtends nog even het stadje bezocht en de grote Maya piramide Kínich Kák' Mo midden in het centrum van Izamal, ingeklemd tussen de huizen, beklommen. Maar dan heb je het wel gehad, het is hier zo verschrikkelijk warm, het water gutst van je lichaam.
Vandaag hebben we een lange rit gehad naar Campeche (een stad aan de golf van Mexcio). In Merida, een grote stad, was de oprit naar Campeche afgesloten. Badend in het zweet dus toch die miljoenenstad ingereden en aan oom agent de weg gevraagd. Hier schieten we niet veel mee op want ze ratelen in een taaltje dat niet te volgen is en kennen geen woord Engels. Wel indrukwekkende mannen om te zien. Zwarte pakken en een dikke M16 op de rug. Onderweg hebben we een door plantage omgeven hacienda Yaxcopoil bezocht een boerderij uit de 17e eeuw waar ze van Sisal cacatussen Sisal touw maakten. De sfeer daar was erg leuk en prachtig om te zien. Zeker een omweg waard. Hierna door naar Uxmal via de Puuc route (we bezochten de Piramide van de Tovenaar met de regengod Chac en andere bouwwerken zoals het paleis van de gouverneur en het nonnenklooster, zeer indrukwekkend midden in de jungle). Hierna rijden we via de kortere route door het binnenland naar Campeche. We raken hopeloos verdwaald natuurlijk. Via kleine zandpaden en inheemse dorpjes om de 5 meter met gebarentaal proberen de weg terug te vinden en dit was uiteindelijk ook weer gelukt.
Wel hebben we hierdoor een mooie route gehad, doordat deze dorpjes nog niet door de Coca Cola- en Pepsi reclames verpest zijn. Maar de temperatuur in de auto nam zeer snel toe.In Campeche (een stadje met een typisch Mexicaanse koloniale architectuur) liepen de gemoederen even hoog op want we konden het hotel nog net vinden maar de parkeerplaats was onvindbaar. Het zal de hitte wel geweest zijn want hij was om de hoek. Na enige Lau en Tinie gesprekken kwam alles toch weer goed en 's-avonds op een lekker terras waren we het alweer vergeten.
We vervolgen onze tocht en komen rond 16:00 aan in San Cristobal de la Casa. Bij het tanken worden we voor het eerst getild voor 6 euri´s. San Cristobal blijkt een prachtig oud stadje te zijn maar megadruk met auto´s in te smalle straatjes. Het stadje ligt op 2300 meter in het Zuiden naast Guatamala. Het is omringd door prachtige bergen en indianendorpjes. Het is een magische plaats die veel hippies aantrekt. Het sfeertje heeft wat weg van Tibet, met bellen en vuurwerk dat constant wordt afgeschoten tijdens een dagen durend feest. We vinden na wat gezoek uiteindelijk een prachtig hotelletje in felle kleuren (een posada) en eten die avond in het centrum waar ze heerlijke koffietentjes hebben en een Subway. Het is hier een stuk kouder en dat is wel even lekker. We slapen als thuis zo lekker fris is het.
De volgende ochtend worden we op het centrale plein opgehaald door een oude VW busje die ons met een excursie brengt naar de Tzotzil dorpjes San Juan Chamula en Zinacantan. We drinken hier de locale drankje Posh, ook bezoeken we een begraafplaats, 2 prachtige kerken en de lokale markt. We hebben een aardige gids en het VW busje brengt ons weer op ideeen. Hier noemen ze het een VW bug. Vooral de kerk van San Juan Chamula is heel apart. Er branden duizenden kaarsen, er wordt veel wierook gebrand en de vloer ligt bezaaid met dennenaalden. Erg indrukwekkend om te zien. Rond 14:00 zijn we terug in de stad en eten we een lekker broodje Subway, na eerst weer een lekkere koffie op het plein.
We hebben even genoeg indianen gezien maar ze waren aardig en nog erg traditioneel. De mix van geloof tussen het Katholieke en de oude tradities is heel apart.Het gaat ons hier prima, vanavond de stad in en morgen een dagje slenteren en koopjes jagen hier in het stadje.
Naar Xpujil.
In Palenque reden we door rood licht op een onduidelijk kruispunt en jawel natuurlijk werden we direct door de politie aangehouden. Na diverse keren sorry te hebben gezegd, kregen we uiteindelijk een hand van de ambtenaar met als opmerking dat Rob toch wel beter moest weten. Afijn we mochten door.
Na een paar uur over een zware gravelweg een grote knal en jawel hoor lekke band. Deze was door Rob snel vervangen met ons reservewiel. Maar ja we hadden nog een zeer lange rit voor de boeg en dan met het idee zonder extra band verder te moeten door vrijwel onbewoond gebied is geen pretje. Uiteindelijk hebben we een zeer vriendelijke Mexicaanse jongen gevonden die ons wel naar een garage zou brengen waar ze wel nieuwe banden verkochten. Inmiddels waren we er na diverse garages wel achter gekomen dat het zeer grote gat in lekke band niet meer te repareren was. Voor de nieuwe hebben we zo´n 420 pesos voor betaald, 20-25 euro (geen geld toch). Afijn onze Mexicaanse vriend ook nog flink wat tipgeld gegeven en hierna konden we weer verder. Onderweg ook nog flink wat dode honden langs de kant van de weg gezien en heel veel gieren.
Na deze ook weer lange en spannende dag aangekomen in onze Ecolodge en heerlijk aan het zwembad vertoefd. Maar de grootste uitsmijter van deze dag was het avondeten. Rob dacht hmmmmmmmm heerlijk een seafood salade. Het zag er inderdaad smakelijk uit. Maar er waren ook flinke stukken octopus armen in verwerkt met de zuignapjes er nog aan. Uiteraard heeft Rob deze niet gegeten, we werden er een beetje onpasselijk van. Tis zonde deze intelligente diertjes, waar we altijd zo van genieten onder water. Ze hadden ook Babyshark cake. Ook die hebben we maar laten staan..... Maar van de rest van het eten hebben we toch nog wel kunnen genieten. Overigens de ecovillage was een heerlijk plek met veel vogels. Vandaag gaan we dus weer op weg richting de kust waar we de ruines van Tulum. nog graag willen zien. Rob kijt uit naar een duik in de cenotes (ondergrondse grotten in de jungle) en ook nog een dagje naar Xel-ha.
08-08-2008 Tulum, Mexico.
Worden we vanochtend wakker in ons hotelletje Piedra Esconda, kijken onder ons terrasje, is heel de boel door elkaar gefrommeld op het strand. 2 schildpadden hebben vannacht eieren gelegd, precies onder ons terras. Grote kuilen en alles onder het zand. Vandaag gaan ze de nesten afzetten met gaas.
Met de schildpadden loopt het minder goed af. Iedereen loopt over de nesten heen te banjeren. Vanochtend 90 km gravelpad afgereden naar tropische strandjes. Hiervoor naar de ruines van Tulum maar hier waren we vanwege de hitte en de vele muggen heel snel uitgekeken. Morgen staan de cenoteduik en de duiken op zee op het programma.
De daarop volgende nacht hadden we weer bezoek van een schildpad onder het terras. We zijn gaan kijken en hebben het zand nog in onze haren. Maar goed dat we die thuis niet in de tuin krijgen. Het was een grote schildpad die meteen nadat ze uit het water was een gat begon te graven. Ondertussen keek hij ons maar aan met die grote kraalogen. Nou zijn wij wel begaan met de diertjes maar de toeristen die een half uur later met de Tortuga op de foto moesten iets minder. Walgelijk! Voor het krieken van de dag wordt het nest snel vlak gemaakt want stel je toch eens voor dat er een toerist last van zou hebben. Ook herhaaldelijk aandringen onzer zijde leverde geen resultaat op. Het zand zou toch te los zijn. Ja, daaaaaaaag.
De schildpad kreeg trouwens nog gezelschap van de 2 huispoezen van het hotel die Anita in het donker lieten schrikken toen ze kopjes gaven. Een vreemde combinatie op een strand. We zijn vanuit ons huisje in Tulum naar Punta Allen gereden een klein vissersdorpje Boca Paila, een lange rit op onverharde weg, maar wat een prachtige rit langs waanzinnige bountystranden.
Gisterenochtend in de Cenotes Los Ojos gedoken. Cenotes zijn grotten in de jungle die kilometers diep en lang kunnen zijn. Anita wilde in eerste instantie niet, maar de gids kon haar toch overtuigen het te proberen. Na een half uurtje bussen kwamen we aan en kregen we uitleg over de grotduikregels (IANTD). De rule of thirth werd gehanteerd (1/3 heen, 1/3 terug en 1/3 reserve. Hetzelfde dus als bij IANTD diepduiken. Anita werd ondertussen voor de zoveelste keer HELEMAAL lek gestoken door de muggen. De Gids had een dubbelset met lange slang, reserve lampen en reels. Vanuit een prachtig blauw gat doken we de diepte in naar een smal zwart gat dat uiteindelijk zou leiden naar een andere cenote. Hier aangekomen haakte Anita af. Overigens helemaal terrecht want het was best spooky. Ze is maar gaan snorkelen maar heeft er toch nog 5 minuutjes gedoken.
En dus bleef Rob samen met de gids over die, nadat hij vragen had gesteld over brevettering en ervaring besloot om Rob eens goed te introduceren in de wereld van het grotduiken. Hij boog af van de bestaande toeristenroute onder water en ging langs smalle gangen het donker in. Rob vond het in eerste instantie maar niks en wilde liever in de buurt blijven van de blauwe waas die hier en daar door het oerwoudplafond naar binnen komt. Achteraf was het wel aardig om mee te maken maar op dat moment voelde hij zich niet prettig. Rob miste zijn dubbelset, dat had het een stuk relaxter en vertrouwder gemaakt. Na exact 45 minuten waren ze weer terug in het blauwe gat met nog een berg lucht over. Kan ook niet anders want eigenlijk duik je maar een paar meter diep al is het wel diep onder de grond. Erg jammer dat we de onderwatercamera niet bij hadden. Men vroeg daar 40 dollar voor een paar foto´s, iets te zout als je gewend bent om ze zelf te schieten.
Vanmiddag gaan we nog even Tulum onveilig maken en tanken zodat de auto alvast klaarstaat voor de laatste rit naar Cancun Airport.
19-08-2008 10:14 weer thuis in Nederland
We zijn er weer hoor. 12 augustus om 10:30 geland op Schiphol, in de regen………….
De laatste 4 nachten zaten we heerlijk in een luxe huisje Piedra Esconda in Tulum, met 2 balkonnetjes en uitzicht op de zee die 25 meter verderop lag. Dat was lekker maar 4 dagen was best wel lang genoeg. We hebben de schildpad op de foto die sávonds eieren kwam leggen, precies onder ons balkon. Dat is dan weer wel heel bijzonder.
Voor meer informatie over de rondreis ga je naar tips en landeninfo.
De door ons bezochte oude Maya en Azteken ruďnes, witte stranden, koloniale steden, en nationale parken met een huurauto en overnachtingen in sfeervolle leuke posada's, kleine hotelletjes, haciënda's en jungle/eco villages zijn:
- Playa del Carmen
- San Felipe
- Chichen Itza
- Izamal
- Campeche
- Villa Hermosa
- San Cristobal
- Palenque
- Xpuijl
- Tulum
Na een snelle lunch waren we om 1 uur weer terug bij de duikschool voor een duikje op zee. Er zou een introduiker meegaan en laat dat nou net de man zijn die we heel de vakantie al hebben ontmoet. Hij ging duiken en zijn gezin snorkelen. Op de vraag waar onze duikpakken waren, kregen we te horen dat we maar in onze zwembroek en bikini moesten duiken. Het water was immers maar 30 graden. Het bootje voer eerst door naar de ruines van Tulum zodat we vanaf het water een prachtig zicht hadden. Het was er erg druk op dat tijdstip. We hebben 62 minuten gedoken op een rif met mooie hard en softcorals. Erg mooi maar minder vis dan in Playa. De maximum diepte was 8,7 meter! Dat kwam natuurlijk door de intro maar ja wat boeit het. Het was een mooie en leuke duik hoewel de automaat van Rob te strak stond afgesteld. Voortaan gaan de eigen spullen weer gewoon mee.
Eigenlijk balen we een beetje want we hoorden van anderen verhalen dat er massa´s walvishaaien, Manta´s en dolfijnen bij Holbox te zien zouden zijn. Hier hadden we dus beter kunnen gaan duiken hoewel je daar wel lek gestoken van de muggen, zo horen we.
Na enkele biertjes met de gezellige Nederlandse familie was de dag ten einde en na heel veel dollars armer hebben we wat geluierd op het strand en gegeten in het restaurant van het hotel.
Hierna nog even door naar het Fort de San Miguel (een vesting van waaruit ze vroeger in de 17e eeuw de zeeen aftuurden naar onder andere Nederlandse piraten. Voordat deze vesting er was hebben piraten de helft van de bevolking hier uitgemoord. Hier ook nog even de beroemde jademaskers uit Calakmul bewonderd.
Vanavond nog even lekker gegeten en op een Zocalo naar de bedrijvigheid van de Mexicanen gekeken. Het is inmiddels 21:34 en we zijn eigenlijk al laat op. Het is hier nog steeds lekker plakkerig. We gaan nog wat lezen en dan naar bed want morgen hebben we 350 km voor de boeg naar Villahermosa. Van hieruit gaan we de bergen in naar de Indianen.
Welkom op onze Mexico reispagina
Bij de voorbereiding van onze reizen nemen wij vaak op het internet reisverslagen van anderen door en doen zo ook weer nieuwe ideeën op. Zo kan ons reisverslag misschien behulpzaam zijn bij de voorbereiding van jouw reis. Wij kunnen terugkijken op een verrassende geslaagde vakantie in Mexico. Als je ook van plan bent om een reis te gaan maken naar dit prachtige land, dan kun je uit ons verslag misschien nog ideeën opdoen.
Wij wensen je veel lees- en kijkplezier. Mocht je willen reageren, dan kun je ons via contactpagina een bericht sturen. Ook kun je een reactie achterlaten in ons gastenboek, hetgeen wij bijzonder op prijs stellen. In het verslag staan foto's maar je kunt ook naar ons foto-album en extra reisinformatie surfen. Wij nodigen je dan ook van harte uit om het een en ander hier te ontdekken.
Reisverslag Mexico 2008
01-08-2008 Villahermosa / San Cristóbal de las Casas, Mexico.
Na met wat locals gesproken te hebben over onze doorreis naar het malariagebied, toch maar besloten niet te gaan slikken. Wij vonden het risico voor de paar dagen dat we in Malariagebied waren wel heel erg klein, enne... we zouden dan nog 1 maand na thuiskomst door moeten slikken. Nou daar hebben we geen zin in dus. De de profilaxe blijft in de koffer.
Na Campeche zijn we doorgereisd naar Villahermosa een tocht van wederom zo´n 380 km. Duurde erg lang, maar dit was nodig om uiteindelijk in San Cristobal uit te komen. Het was een mooi tocht langs de golf van Mexico met spectaculaire bruggen en militaire controles. Helaas weinig gelegenheid om te stoppen. We dachten ach Villahermosa zal wel een klein plaatsje zijn. Nou dat was schrikken, de auto´s vlogen je bij binnenkomst van de stad letterlijk om de oren en wij hadden 16 paar ogen nodig om geen blikschade te krijgen. Bovendien was ons hotel onvindbaar en wederom nam de temperatuur in de auto zeer snel toe. Maar ach ja, uiteindelijk weer gered.
Deze keer een stadshotel, wat echt het minste is van de rondreis. In Villahermosa was voor ons niet zoveel te beleven. We zitten liever achteraf dan in een drukke stad. We wilden nog naar het openluchtmuseum La Venta, wat toch wel de moeite waard zou zijn en waar beeldhouwkunstwerken van de olmeekse beschaving te zien zouden zijn. Maar dit was dus door ons tijdgebrek niet meer gelukt. En jawel, 's-ochtends, we waren al om zes uur uit bed, we wilden vroeg vertrekken, werd Anita´s grootse nachtmerrie bewaarheid. Dikke vette kakkerlakken op de kamer. Nou ben ik nergens bang van, maar van die beesten moet ik echt niks hebben. Goed dat we dit van tevoren niet wisten, anders hadden we geen oog dicht gedaan. Ja, ja en dan nogwel op Rob zijn verjaardag, dus we hadden visite kun je wel zeggen. De koffers zowat de kamer uitgesmeten en snel weg uit deze voor ons vervelende stad.
Voordeel van de snelle escape is dat we lekker vroeg op weg zijn richting de bergen van San Cristobal. We klimmen naar 2100 meter tussen de prachtige bergen naar onze middagstop in de staat Chiapas waar we een 2 uur durende boottocht maken door Canyon del Sumidero in Chaiapa de Corzo. Het is een prachtige tocht met een grote speedboot van 400 pk over de Rio Grijalva. De ravijnen zijn 14 km diep en 1 km hoog. Tijdens de tocht kwamen we langs grotten, watervallen, krokodillen, leguanen, reigers en ijsvogels. Zeer de moeite waard.
Van San Cristobal naar Palenque.
Nog een paar daagjes te gaan, we zijn inmiddels op onze eindbestemming in Tulum en hebben daar werkelijk een heerlijk strandhuis met twee terrassen. Laatste bericht was vanuit het koude San Cristobal waar we onder 2 dekens hebben gelegen. Hier is het weer ontzettend warm.
San Cristobal was echt geweldig. ´s-avonds nog wat lekkere cocktails gedronken in een reggaecafeetje. De andere dag zijn we vanuit San Cristobal door de prachtige provincie Chiapas, de hooglanden van Mexico naar Palenque gereden en hebben een bezoek gebracht aan de watervallen van Agua Azul,een blauwe watermassa welke over verschillende terrassen naar beneden komt. In totaal zijn er zo´n 500 watervallen varierend van 3 tot 30 mtr. Leuke plaatjes geschoten en het is er ontzettend mooi, maar het is er wel zeer toeristisch, te veel stalletjes, eetwarententjes in het natuurgebied, jammer vonden wij. Ook nog de naar onze mening natuurlijker waterval Misol Ha / 30 mtr. in het tropisch regenwoud zo´n meter bezocht, waar het gelukkig een stuk rustiger was. Hierna door naar de natuurlijkere watervallen van Misol-ha. Onderweg werden we tegengehouden door gespannen touwtjes over de weg door de locals. Ze wilde natuurlijk ook wat verdienen. In de provincie Chiapas enkel nog wat tekeningen gezien van de Zapatista rebellen. Verder hier niks van gemerkt, mensen zijn allemaal even vriendelijk.
Hierna door naar ons hotel Villa´s Kin Ha. Leuk hotel met een heerlijk zwembad (de huisjes hebben palapa daken). De volgende dag de ruines van Palenque (een complex uit de klassiek Maya periode) bezocht. De ligging hiervan in de jungle is geweldig.
De andere dag moesten we al om 5 uur op voor een excursie naar Yachilan/Bonampak. Verder het regenwoud in zijn we op een bootje gestapt en zo´n uurtje gevaren op de Rio Usumacinta naar Yaxchilan. Het was hier werkelijk afzien wat zweten betreft. Een voettocht door de jungle (flink wat muskietenwerend spul opgedaan). En we hadden natuurlijk de verkeerde schoenen aan (flink wat glibbers gemaakt). De excursie was met zeer drukke maar aardige Italianen. In het regenwoud was het heerlijk rustig met op de achtergrond de geluiden van brulapen.
Hierna door met een Lancandon Indiaan naar Bonampak (is zeer bekend om zijn nog vele intact zijnde fresco´s oftewel muurschilderingen. We kregen hier nog een gigantische tropische bui, maar gelukkig hadden we onze poncho´s.
Onze gids vertelde ons dat ze in Mexico 2 weken werken, hierna 1 dag vrij. En bovendien 4 dagen vakantie per jaar. Nu dan hebben we het zo slecht nog niet. Ook vertelde hij dat de drugsbaronnen in deze streken voor de lokale bevolking zeer aardig waren, want rond de kerstperiode brengen ze voor de bevolking eten en kadootjes mee. Doen ze toch nog iets goeds. Ook wel grappig zijn de vele auto´s welke hier zonder kenteken rondrijden. Het schijnt dat de politie tijdens een overtreding de nummerplaat van de auto afhaalt. Men krijgt deze pas terug nadat de boete is betaald (goed systeem toch).
Het was een zeer lange dag en we waren ontzettend moe en wilde nog snel even wat eten, een heerlijke pizza in een erg druk restaurant waar we een uur op ons langverwachte eten moesten wacht en nog eens een half uur om af te rekenen. Dus weer laat naar bed. Rob is wederom heel de nacht wakker geweest door Montezuma´s revenge. En dat was nog niet alles wat er die dag zou komen. We hadden een lange rit door een groene, vruchtbare en waterrijke omgeving voor de boeg naar Xpujil.
